maandag 15 juni 2015

Zonnebril

Soms denk ik dat ik de gordijnen
gewoon open kan laten
omdat er toch niemand naar binnen kijkt

en al zou iemand het wel doen
ik niet zou worden herkend
achter deze donkere brillenglazen

waar ik al jaren woon
in de leegte van mijn hoofd
als een actrice in heel moderne film

iemand die niets nodig heeft
zoals een vlieg op de muur

zijn blauw glanzende vleugels
zijn misschien een dreiging voor de langpootspin
maar niet voor de mensen

zelfs als zij langskomen met hun bezems
en stofzuigers houden zij zich in
en leven voort op de resten

Soms denk ik dat ik mijn leven
bij elkaar heb gefantaseerd

dat niemand mij überhaupt kan zien

Zoals elfen paddestoelen blijken

in het vroege ochtendlicht

Geen opmerkingen:

Een reactie posten